بررسی نشانگان درد پس از سکته مغزی و عوامل خطر آنها

چکیده مقدمه: سکته مغزی شایع‌ترین اختلال عصبی ناتوان‌کننده و درد پس از سکته مغزی عارضه‌ای شایع و اغلب فراموش شده است که شیوع آن در مطالعات مختلف از 6/18% تا 49% گزارش می‌شود. انواع مختلفی از درد به دنبال سکته مغزی بروز می‌کند که شامل دردهای مرکزی، نوسی سپتیو، اسپاسمی، سردرد و غیره است. افتراق بین انواع مختلف دردهای پس از سکته مغزی مهم است زیرا علایم بالینی، عوامل خطر و درمان آنها متفاوت است. هدف: بررسی فراوانی نسبی نشانگان درد پس از سکته مغزی و عوامل خطر مرتبط با آنها مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی 389 بیمار متوالی دچار سکته مغزی به مدت 3 ماه که برای پیگیری روند درمان در بهار 1390 به درمانگاه مغز و اعصاب بیمارستان پورسینای رشت مراجعه کرده بودند پس از کسب شرایط ورود به مطالعه از نظر انواع نشانگان‌ درد، مورد مصاحبه و معاینه بالینی قرار گرفتند. خصوصیات دموگرافی و ویژگی‌های سکته مغزی آنها نیز در پرسشنامه ثبت شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 16 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از 389 بیمار، 142 نفر (5/36%) از درد شاکی بودند. شایع‌ترین انواع درد در مطالعه ما دردهای اسپاسمی و سردردها بودند(به‌ترتیب 9/12% و 1/11%). شایع‌ترین محل‌های درد، اندام‌های فوقانی و سر بود( به ترتیب 5/18 % و 3/11 % ). دردهای نوسی‌سپتیو و مرکزی به‌صورت معنی‌دار در سکته‌های مغزی هسته‌های عمقی نیمکره‌ای و کپسول داخلی شایع‌تر بودند( به ترتیب 002/0=P و 001/0=P) و سردرد نیز در سکته‌های ساقه مغز شایع‌تر بود(022/0=P). نتیجه‌گیری: درد پس از سکته مغزی عارضه شایع سکته مغزی است. بنابراین، از آنجا که این دردها تأثیر نامطلوبی بر کیفیت زندگی بیماران دارند و قابل درمان بالقوه هستند، احتمال وقوع آنها در بیماران دچار سکته مغزی در هر ویزیت سرپایی مهم است که مد نظر قرار گیرد . با بررسی الگوی عوامل خطر مانند محل ضایعه می‌توان تا حدی وقوع برخی انواع سندرم درد را پیش‌بینی کرد.